Al vele jaren wordt vermoed dat CVS/ME/SEID veroorzaakt wordt door activiteit van het immuunsysteem en dit onderzoek is voorafgegaan door veel publicaties met wisselende uitkomsten.

De oorzaak van de wisselende uitkomsten was voor een deel bekend: De criteria voor de diagnose CVS die algemeen gebruikelijk is voor wetenschappelijk onderzoek laat ruimte voor niet infectieuze oorzaken van CVS. Deze Fukuda of CDC 1994 criteria zijn daarom eigenlijk niet handig voor biomedisch onderzoek.

Een tweede bekend probleem is de bepaling van cytokines. Alleen strikte standaardisatie levert bruikbare resultaten. Daar komt bij dat we niet weten of de bepaling van cytokines in het plasma informatie oplevert over immuunactiviteit in het brein en daar vermoedt men de kern van het CVS/ME/SEID probleem.

De auteurs van dit artikel [1], allen zeer ervaren onderzoekers, hebben deze bezwaren onderkend en voor de selectie ook gebruik gemaakt van de Canadese 2003 criteria. De afname van het bloed vond strikt gestandaardiseerd plaats.

We kunnen er dus vanuit gaan dat de onderzoekers binnen de grenzen van het mogelijke gestandaardiseerd hebben en groepen onderzochten die geselecteerd waren op grond van acceptabele criteria.

Wat vond men?

De activiteit van het immuunsysteem was in de eerste 3 jaar van de ziekte verhoogd, maar in de groep die langer dan 3 jaar ziek was bleek de activiteit van het afweersysteem juist minder dan bij gezonden.
Maar zover zijn we nog niet.

Het aantal deelnemers aan het onderzoek was niet voldoende voor een leergroep en een testgroep.
De opzet van het onderzoek was een dwarsdoorsnede en daaruit kunnen geen conclusie worden getrokken voor het verloop bij een individuele patiënt. Daarvoor is een longitudinaal onderzoek nodig waarbij patiënten vervolgd worden.

Een meting in plasma is waarschijnlijk minder betrouwbaar dan in de liquor cerebrospinalis, het hersenvocht, aannemende dat de oorzaak van de ziekte in de hersenen gelegen is.

Wat is de waarde van het artikel?

De oorzaak van de wisselende uitkomsten van onderzoeken zijn duidelijker.
Er ontstaat een indicatie voor therapie als immuunactiviteit een oorzaak van de ziekte is en niet een gevolg.

Het beleid in de eerste periode moet misschien anders zijn dan bij de chronisch zieken
Immunosuppressie therapie zoals met Rituximab en Anakinra is geen goede keuze bij CVS/ME/SEID die langer dan 3 jaar bestaat.

Het mogelijk vaker voorkomen van lymfomen bij CVS/ME/SEID patiënten [2] zou verklaard kunnen worden door verminderde activiteit van het immuunsysteem na 3 jaar.

Dit onderzoek moet bevestigd worden en het gerucht gaat dat we binnenkort het eerste vervolg kunnen verwachten.

Referenties:

  1. Hornig M, Montoya JG, Klimas N, Levine S, Felsenstein D, Bateman L, Peterson DL, Gottschalk CG, Schultz AF, Che X et al: Distinct plasma immune signatures in ME/CFS are present early in the course of illness. In: Sci adv. vol. 1; 2015.
  2. Chang CM, Warren JL, Engels EA: Chronic fatigue syndrome and subsequent risk of cancer among elderly US adults. Cancer 2012, 118(23):5929-5936.